Van elkaar kun je leren! Daarom zijn we dankbaar dat onze gastblogger Marloes Steenhuisen (30) haar eerste bevindingen als trainee met ons deelt. Marloes werkt als fysiotherapeut in het UMC Utrecht op de intensive care, en combineert sinds kort haar praktische beroep met de rol van trainee toezichthouder bij de RvT van Robuust. Wat komt ze zoal tegen in de praktijk? En hoe beleeft ze haar traineeship? In een reeks verhalen vertelt ze er meer over…
Dubbele missie
Bij een RvT-vergadering weet je wat je te wachten staat: daar bereid je je op voor. Door stukken te lezen en je vragen op te schrijven. Op het moment dat ik werd uitgenodigd voor de hei-dag, een informele bijeenkomst met de directie en een 22-tal medewerkers, was ik wel heel benieuwd welke pet van de toezichthouder daarbij paste. Aan de ene kant wilde ik heel graag van de gelegenheid gebruikmaken om informatie te verzamelen. Aan de andere kant is het een dag om op een laagdrempelige manier met collega’s te kletsen en juist elkáár beter te leren kennen. Een dubbele missie dus!
Zo’n evenement als de hei-dag wordt maximaal één keer per jaar georganiseerd. Als trainee toezichthouder is het heel bijzonder om daarbij aanwezig te zijn. Maar ik werd me ineens heel bewust van mijn rol als trainee en dat wekte de nodige vragen op: Welke pet zet ik op? Wanneer mag die pet af? Mag ik mezelf zijn? Dat was even puzzelen. Gelukkig ben ik niet de enige die daarmee worstelt, en daarom neem ik dit dilemma zeker mee naar de opleiding om te bespreken met mijn medecursisten.
Open en gemoedelijk
Ondanks mijn vele vragen was het een fantastische bijeenkomst. Het was héél erg leuk om de sfeer te proeven, en uiteindelijk heb ik in mijn achterhoofd wel gekeken naar dingen die schuren of hoe medewerkers over bepaalde dingen denken. Het helpt dat je de collega toezichthouders op deze manier beter leert kennen. De eerste vergadering die ik heb gehad met de RvT voelde ook heel open en gemoedelijk. Ik voelde me ontzettend op mijn gemak!
Nu we het daar toch over hebben… Die eerste RvT-vergadering was een hele ervaring. Ik had géén idee wanneer ik de stukken kon verwachten, en mijn nieuwsgierigheid maakte me ongeduldig. Een week van tevoren ontving ik alles en toen moest ik wel even goed plannen om alles te lezen. Tijdens mijn voorbereiding heb ik de opleiding er nog eens bijgepakt en specifiek gekeken naar de rol en invloed van de RvT. Aan de hand daarvan ben ik de stukken kritisch gaan lezen en heb ik mijn lijstje met vragen opgesteld.
Bang voor domme vragen
Eenmaal alles voorbereid, ervaarde ik de klassieke onzekerheid die zo’n eerste RvT-vergadering kenmerkt: Moet ik deze vraag nu wel of niet stellen? Had ik dit antwoord moeten weten? Had ik het kunnen opzoeken?
Gelukkig viel het allemaal reuze mee. Integendeel, mijn vragen werden juist aangemoedigd. Ik ben de frisse, nieuwe blik van buitenaf! De leden van de RvT stellen de vraag achter de vraag zelf niet meer, omdat ze die niet meer zien. Ik ben er juist om ze eraan te herinneren dat er een reden achter schuilgaat: waarom er precies voor een bepaald beleid is gekozen. Mijn onzekerheid is voor hen een open en zelfs kritische blik. Dat was een mooie herinnering aan mijn kracht in deze rol. En misschien is het ook wel de verfrissing die de RvT eerder al in mij zag.
Reflectiemomentje
De RvT van Robuust is ontzettend open. Er is veel ruimte voor toezicht houden nieuwe stijl. En toch mis ik het reflectierondje aan het eind van een RvT-vergadering. Een momentje om even met elkaar te bespreken hoe het gaat. We zien elkaar al zo weinig en als team is het belangrijk dat we goed samenwerken. Door de verbinding met elkaar op te zoeken, creëren we een sterke basis voor ons RvT-team. Misschien ga ik dat nog aankaarten in de toekomst. Of vraag ik het zelf tijdens de rondvraag in de volgende RvT-vergadering.
Meer informatie over onze opleidingen vind je op onze website. Je kunt je ook meteen inschrijven. Heb je vragen, wij beantwoorden ze voor je! Neem contact op met Caroline Wijntjes.