Zelfgenoegzame toezichthouders … ken jij ze?

 

Betrap jij ook regelmatig andere toezichthouders op hun partijdigheid of andere vertekeningen in hun mening en besluiten?
Zoals de 50%* toezichthouders die nog altijd een commissariaat toebedeeld krijgen via hun eigen netwerk?
Of de verantwoordelijkheid voor een mislukking, die bij een ander neergelegd wordt?
Of 20 april jl. op de ‘Dag van het Toezicht 2012’ van de VTOI, beweerden vele toezichthouders met verve voor de microfoon aan de politieke vertegenwoordigers, dat zij écht geen ‘slechte’ toezichthouder zijn!

* De vermelde cijfers komen uit: Nationaal Commissarissen Onderzok 2012 door Prof. dr. Mijntje Lückerath-Rovers en Prof. dr. Auke de Bos RA

 

Buitenstaanders vinden dit allemaal erg subjectief, zelfgenoegzaam en zelfs arrogant. Toch zien deze toezichthouders dat allemaal heel anders! Deze toezichthouders zeggen dat zij wel degelijk alle belangen hebben afgewogen. Of dat zij wel degelijk aan zelfevaluatie doen. Ze beweren zelfs objectief te zijn.

Van jezelf heb je namelijk het idee dat je onafhankelijk bent en op basis van goede argumenten en relevante informatie tot oordelen komt.
Of je bent inderdaad die succesvolle toezichthouder, maar je krijgt last van je collega’s die onderuit gaan en dat straalt nu ook op jou af. Maar wat doe jij daar dan aan?

Toch is het goed te beseffen dat mensen, met wie je het volledig oneens bent, evenzeer overtuigd zijn van hun eigen objectiviteit! Want je bent geneigd anderen te beoordelen op hun gedrag, terwijl je bij jezelf vertrouwt op introspectie en zelfevaluatie. Ten onrechte!!

We vergeten namelijk dat je via zelfevaluatie jezelf niet kunt betrappen op vertekeningen en wishful thinking. Je hebt namelijk zelf niet in de gaten hoe je naar jezelf toe redeneert! Je kent je eigen verdraaiingen niet, want die vinden plaats in het onderbewuste brein.

Hoe pak je die zelfgenoegzame toezichthouders dan aan?
Het wordt wél anders als je ze laat weten dat de conclusies, die deze toezichthouder trekt, alleen maar in zijn eigen kraam te pas komen.
Pas dán gaan deze toezichthouders in alle eerlijkheid bij zichzelf te rade. (Hoewel de meest hardnekkige toezichthouder nog steeds direct roept dat die ander ongelijk heeft!)

Om tot werkelijke zelfkennis te komen heb je er meer aan je feitelijke gedrag te bekijken, vanuit (het perspectief van) een buitenstaander.
Dat pleit ervoor dat je de zelfevaluatie in de raad houdt op een manier waarin je de anderen vraagt wat ze van jouw optreden vinden, ook wel 360 graden beoordeling genoemd. En het getuigt van lef om dit met open vizier te doen. Hoe doe jij dat in de raad?

Als je het lastig vindt om de juiste ingang bij jezelf te vinden in het omgaan met sommige andere toezichthouders, dan help ik je graag! Wil jij waarde toevoegen voor het bedrijf waarvoor je commissaris bent? Maar mis je het gemak om jouw ‘ding’ te doen?

Vind jouw unieke invalshoek op weg naar succesvol toezichthouderschap, die ervoor zorgt dat je gewaardeerd en erkend wordt als toezichthouder. Pas dán zul je ook geen last meer hebben van collega toezichthouders die genoegen nemen met minder.
Ik ben benieuwd of jij ook tips hebt hoe je met deze zelfgenoegzame toezichthouders om gaat. Laat het me weten via een reactie hieronder. Dank je wel!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *